Βγαίνοντας από μια αρκετά «μαύρη» περίοδο της ανθρωπότητας που οι ζωές όλων μπήκαν σε μια μορφή αμήχανης παύσης αποκομίσαμε μια σημαντική δεξιότητα, η εξοικείωση με τα εργαλεία του διαδικτύου με σκοπό την συντήρηση ή και αύξηση της παραγωγικότητας μας στον εργασιακό μας κύκλο. Η ειδοποιός διαφορά της post – Covid εποχής από τα προηγούμενα έτη είναι πως από την αμιγώς on-site εργασία ή σε ένα υβρίδιο εξ αποστάσεως με δια ζώσης εργασίας το οποίο δεν ήταν και πολύ αποτελεσματικά δομημένο, φτάσαμε στο σημείο εταιρείες και οργανισμοί κολοσσοί να δραστηριοποιούνται στον τομέα τους fully remotely και να είναι εξίσου ή και σε πολλές περιπτώσεις εξαιρετικά πιο παραγωγικοί. Συνεπώς το μεγαλύτερο όφελος του να κάνεις πράγματα στο διαδίκτυο κατ’ εμέ είναι η δυνατότητα να εργάζεσαι από το σπίτι σου χωρίς να σου λείπει οτιδήποτε που θα μπορούσε να καταστρέψει την απρόσκοπτη αφοσίωση σε αυτό που κάνεις.

Μέσα όμως σε όλα αυτά τα θετικά υπάρχουν και καταστάσεις και πράγματα στην ζωή που δεν μπορεί να αντικαταστήσει το διαδίκτυο ή ένα laptop. Ένα από τα πιο σημαντικά είναι οι ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις. Η ουσιαστική επικοινωνία επέρχεται μέσα από την δια ζώσης επαφή σου με το άτομο και όχι πίσω από ορισμένα pixel ή ένα ηχείο. Η επικοινωνία δεν είναι κάτι flat. Δεν απαιτείται μόνο ένας πομπός και ένας δέκτης αλλά και η δυνατότητα να αντιλαμβάνεσαι τα συναισθήματα του συνομιλητή σου και αυτός τα δικά σου.

Οι νέες τεχνολογίες σαφώς και είναι εξαιρετικά εργαλεία για την ακμή του ανθρώπινου είδους και την συνέχιση του στους αιώνες. Όμως όποιος ξεχνάει την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει, συνεπώς Πάν μέτρον άριστον.

Ελένη Κασσαράκη